Een tuin aanleggen in de herfst: regels voor het planten van fruitbomen en bessenstruiken

In de herfst is er traditioneel een grote keuze aan gewassen en variëteiten in tuincentra; je wilt alles kopen en meteen in je tuin planten. Maar om de gekochte zaailingen (letterlijk en figuurlijk) niet te verpesten, moet je hun biologische kenmerken en vereisten voor groeiomstandigheden kennen. Laten we eens kijken naar wat, wanneer en hoe we moeten planten.

Wat we in de herfst planten

In de herfst planten we de meest winterharde gewassen, aangepast aan onze (*Wit-Rusland en regio's met een vergelijkbaar klimaat) gewasomstandigheden.

Allereerst zijn dit appel- en perenbomen, maar ook tuinlijsterbes, meidoorn en viburnum.

Onder de bessen - zeker zwarte en rode aalbessen, kruisbessen en frambozen.

Dit zijn historisch gezien onze lokale rassen; ze verdragen de herfstplanting goed, slagen erin wortel te schieten vóór het begin van koud weer en overwinteren goed.

Aronia (lijsterbes), appelbes, bosbes, bosbes en blauwe kamperfoelie verdragen herfstbeplanting goed - ze komen tenslotte uit Canada en Siberië, en daar is het klimaat harder dan bij ons.

️ De belangrijkste voorwaarde voor bosbessen en kamperfoelie is dat je voor het planten in de herfst planten met een gesloten wortelstelsel in potten moet nemen. Wij planten deze planten met blote wortel alleen in het voorjaar.

Voordelen van herfstplanten

Natuurlijk is de lente een goed moment om te planten: er wordt geen vorst verwacht, de grond is ontdooid, het wordt elke dag warmer en warmer... Maar in het voorjaar heeft de tuinman al veel problemen, en voor krenten, kruisbessen en blauwe kamperfoelie, die als een van de eersten aan het groeiseizoen beginnen, kun je gewoon niet aan de optimale deadlines voldoen voordat de knoppen zijn opgezwollen, net als bij frambozen.

Feit is dat hun knoppen tijdens het planten snel opzwellen en heel gemakkelijk afbreken. En dit heeft een slechte invloed op de conditie van de planten. Bij frambozen beginnen nieuwe scheuten uit de knoppen op de wortelstokken net zo vroeg te groeien, en ze breken ook heel gemakkelijk af. Als gevolg hiervan is er verlies van toekomstige scheuten en verzwakking van de zaailing.

Dit is de reden waarom we aanbevelen om in de herfst aalbessen, kruisbessen en frambozen te planten: nadat ze rustig naar de winter zijn gegaan, zullen ze vroeg in de lente wakker worden, zodra de grond ontdooit, en zullen ze zonder vertraging op een nieuwe plek gaan groeien.

Optimale timing

De beste tijd voor herfstplanten is eind september, oktober. Ja, je kunt planten planten in november en december, totdat de grond door de vorst bevriest. Maar het is beter om het planten minimaal een paar weken vóór strenge vorst te voltooien, zodat de plant zich aanpast en de tijd heeft om wortel te schieten en de grond met zijn wortels te "grijpen".

Landingsplaats

Voordat u zaailingen koopt, moet u vooraf beslissen over hun aantal en de plaats waar ze zullen groeien. Vaak bezwijken we voor de ‘tuinkoorts’ en kopen we alles wat we te pakken kunnen krijgen, zolang we maar genoeg geld hebben. En dan beseffen we dat we nergens kunnen planten.

We wijzen beplantingsgebieden aan, waarbij we de afstanden tot de grenzen van het perceel en de aanbevolen afstanden tussen specifieke bomen en struiken in acht nemen.

Voor hoge bomen (op een krachtige onderstam) moet de afstand tot de grenzen van het aangrenzende perceel minimaal 3 meter zijn, voor fruitbomen op een midden- en laaggroeiende onderstam - 2 meter, voor bessen- en dekbomenoratieve struiken – 1 meter.

Om ervoor te zorgen dat uw bomen en struiken goed groeien en niet ziek worden, plant u geen appelboom in de plaats van een oude appelboom, peer na peer, bes na bes, enzovoort. Een appelboom na een peer of een bes na een kers is acceptabel.

En je mag in geen geval fruit planten in laaglanden of depressies (de zogenaamde schotels) verlichten. Koude lucht stagneert erin in de winter, smeltwater in de lente, plus de nabijheid van grondwater (boven 1,5-2 m) verkort de levensduur van bomen, wat leidt tot bevriezing en ziekten.

Plantkuil

Nadat we de plantplaats hebben bepaald en de zaailingen hebben gekocht, maken we de plantgaten klaar. De grootte van het gat moet overeenkomen met de grootte van het rechtgetrokken wortelsysteem van de zaailing met een marge van 7-10 cm aan de randen (de rand). breedte van de handpalm). Diepte - gemiddeld 50-60 cm, het kan dieper zijn als de wortels erg groot zijn.

Op de bodem van de gaten plaatsen we goede voedzame grond - vruchtbare grond, compost, je kunt niet-zure turf en rotte mest toevoegen.

Absoluut superfosfaat. Het bevat fosfor, wat de vorming van nieuwe wortels bevordert. Afhankelijk van de grootte en leeftijd van de planten heb je per plantgat 100 tot 250-300 gram van deze meststof nodig.

We voegen ook kaliummest toe: het kan houtas zijn (1-2 kopjes per plantgat) of kaliumsulfaat. Kaliumchloride is voor de meeste vruchten en bessen ongewenst, omdat chloor fysiologische problemen bij hen veroorzaakt.

Meng superfosfaat en as of kaliumsulfaat met de grond, zowel op de bodem van het gat als met de grond waarmee we de wortels gaan vullen.

Instapproces

We plaatsen de zaailing zo in het gat dat de entplaats zich boven het grondniveau bevindt (je kunt een stok gebruiken die over het gat is gelegd of het handvat van een hark als waterpas).

Giet het grondmengsel voorzichtig over en schud de boom lichtjes, zodat de grond wakker wordt en gelijkmatig over de wortels wordt verdeeld.

Van tijd tot tijd vertrappen we de grond en proberen we de wortels niet af te breken.

Na het planten vormen we een kleine rand aarde langs de randen van de boomstam en geven deze water in 2 emmers per boom.

De zaailing repareren

Onmiddellijk na het planten binden we de zaailing aan een betrouwbare steun die eerder in het gat is geïnstalleerd, bijvoorbeeld een houten pen. We plaatsen het aan de kant van de heersende wind. Zonder kousenband schudt de wind de boom, laat hem niet wortel schieten, jonge wortels breken af en hij groeit erg slecht.

Voor kousenbanden kun je het beste touw gebruiken dat is gemaakt van natuurlijke materialen, brede vlechten, stroken stof of batist. Maar geen synthetisch touw van polypropyleen. In de kou wordt het erg hard, en de wind, die de boom schudt, snijdt gemakkelijk door de schors.

Bescherming van de schors

De laatste fase is het schilderen van de stam van de zaailing met tuinverf. Het schaadt de bomen niet en verstoort de ademhaling van de schors niet, zoals sommige beginnende tuiniers vrezen. Maar het beschermt de delicate bast perfect tegen zonnebrand, vorstschade en kanker. We schilderen de stam tot de hoogte van de toekomstige stam - 60-70 cm of tot de basis van de eerste skelettakken.

En nog één ding: zodat uw boomHet groeide goed en actief, houd de stamcirkel de eerste 3-4 jaar schoon.