Drie voorwaarden voor een snelle oogst van komkommers: zaden in de grond en zaailingen in de kas

Je kunt niet in discussie gaan met de natuur, hoe hard je het ook probeert, zij zal het overnemen met een lichte beweging van haar hand. Ja, het zal zo onstuimig zijn dat de ‘koning van de natuur’ zenuwachtig aan de zijlijn rookt.

Vroeg of laat begrijpen alle tuiniers deze waarheid. Nee, natuurlijk, als je een prestatie wilt, kun je bloemen op Mars laten groeien. Is het echt nodig? En de kosten voor de eerste komkommer zullen in dit geval niet vergelijkbaar zijn met de kosten van deze komkommer, zelfs niet in een boerderijwinkel voor “biologische producten”. Maar nogmaals, dit is als je wilt.

Maar de winnaar in kwaliteit en kwantiteit is de tuinman die zich correct in de stroom heeft weten te integreren. Alle ervaringen van tuinders suggereren dat het zinvol is om komkommerzaailingen alleen in warme grond te planten, dat wil zeggen in een kas (in ons geval in een kas).

Het is gegarandeerd dat komkommerzaailingen alleen in het zuiden in de volle grond kunnen worden geplant, waar de aarde heel vroeg opwarmt. Anders wordt het zoals dit jaar. Mei is koud (hierom wordt voorgesteld om dit jaar een noodtoestand voor boeren uit te roepen). Dit jaar heeft tuiniers getroffen als nooit tevoren!

Komkommerzaailingen gekweekt met de verwachting om op een bepaald tijdstip te planten, overgroeien op vensterbanken.

Als gevolg hiervan, wanneer het warmer wordt en het tijd is om komkommers te planten, worstelen we met overwoekerde zaailingen en besteden we tijd aan het proberen ze op te kweken met minimale verliezen.

Wat is het eindresultaat? Je krijgt geen vroege oogst van zulke gemartelde, overwoekerde zaailingen. Omdat de plant vóór de vruchtvorming zoveel mogelijk moet settelen. Laat eerst de wortels groeien en vervolgens het groen (het gebied dat nodig is voor fotosynthese). En in precies deze volgorde: eerst de wortels, dan de greens. En pas dan, wanneer kwalitatief aan deze voorwaarden wordt voldaan, zal het doel waarvoor we komkommers kweken beginnen.

Geen enkele hoeveelheid dans, geen enkele hoeveelheid sjamanisme of wondermiddeltjes kan dit proces omkeren.

Geef jezelf tenminste water!

Wat hebben we met overwoekerde zaailingen? Een overwoekerde stengel (vergelijk maar de stengel van een komkommer die in de grond is gekweekt en in een glas op een vensterbank, het verschil is duidelijk), zwakke bladeren en een zeer beperkt volume van het wortelsysteem.

Tijdens het transplantatieproces raken de wortels (of beter gezegd de kleinste zuigwortels langs de omtrek van het aarden coma) onvermijdelijk gewond. De plant moet wennen aan nieuwe omstandigheden. En hier is nog een tuinman met “humates”:

Kom op, verdomme, oogst!

Wat een oogst is daar! De komkommer heeft geen tijd voor zichzelf, laat staan voor de oogst.

En als de externe omstandigheden nog niet gunstig zijn, dan absoluut oh!

Geplant in koude grond, zal een komkommer eenvoudigweg sterven. En dat is het beste scenario. In het slechtste geval zal hij sterven. EN…

We keren terug naar waar we begonnen: zaadjes in de grond zaaien zodra het weer warmer wordt en de aarde warmer wordt. De cirkel is gesloten. Maar het is te laat. Er worden veel middelen besteed aan het koesteren van ‘inkomen’: tijd, geld (voor opwarming), fysieke en vooral mentale kracht.

Om zo snel mogelijk een oogst komkommers te krijgen, heb je eigenlijk maar twee voorwaarden nodig:

Rijke, losse en warme grond.
Gezonde planten.
Correct geselecteerd ras.

Het is niet voor niets dat vroege komkommerzaailingen vroeger alleen in kassen werden gekweekt! Maar dit is meestal te koop, of voor heren. En hier is het óf de slavenarbeid van lijfeigenen, óf een levende cent die de fysieke en materiële kosten compenseert.

In ons geval, als er geen kas, kas of sterke motivatie is (om een komkommer te laten groeien vóór je buurman), heeft het geen zin om de natuur te bestrijden omwille van een vroege komkommer.

Dit jaar heb ik, alsof ik anticipeerde op de natuurlijke wreedheden van mei, helemaal geen komkommers voor zaailingen gezaaid! En toen, volgens de voorspelling, de warmte terugkeerde (en toen het terugkeerde, waren de nachten eind mei warmer dan de dagen aan het begin), liet ik de komkommerzaadjes weken. En zodra de aarde het toeliet, zaaide ze de zaden met snavels.

Het is gemakkelijk te begrijpen wat de aarde toestaat. Je hoeft alleen maar je hand er dichtbij te houden. Zet hem niet op de grond, maar breng hem omhoog. Als er merkbare warmte uit de door de zon verwarmde aarde komt, is het tijd voor komkommers.

Mijn komkommers kwamen er binnen een paar dagen uit.

En om ze een goed gevoel te geven, legde ik tijdens het zaaien onder elke komkommer een armvol gehakte brandnetels. Iedereen maakt het goed. En er zijn minder brandnetels in de tuin en de komkommers hebben weelderige, losse en gezonde grond met stikstofvoeding.

Ik heb me al lang gerealiseerd dat komkommers die met zaden in warme grond zijn geplant, degenen die op de vensterbank "om de genade van de natuur moeten smeken", zullen inhalen en overtreffen. Het geheim van een snelle komkommeroogst is simpel. Zaailingen - in een verwarmde kas, gekiemde zaden - in de grond.

Redactie

Vorige publicatie: Een onsmakelijk maar effectief volksmiddel tegen rupsen op kool, dat ik niet zal gebruiken

Volgende publicatie: Een onschadelijk middel tegen bladluizen en mieren bleek effectiever dan sterke chemicaliën op jonge scheuten

Drie voorwaarden voor een snelle oogst van komkommers: zaden in de grond en zaailingen in de kas

Redactie

Gerelateerde publicaties